Great stories from Kids

  Op een avond zat Milo de muis op zijn vensterbank. Hij staarde naar de maan. Het oppervlak was vol kraters. "Dat ziet eruit als kaas," zei Milo, die de maan niet zo duidelijk kon zien. Zijn maag rammelde. Hij had vreselijke honger! "Ik ga naar de maan om kaas te halen," verklaarde hij. 'Ga slapen, Milo,' zei zijn moeder. Dus Milo ging slapen, en terwijl hij sliep, droomde hij. Milo droomde ervan om op de rug van een vogel naar de maan te vliegen. Ze vlogen omhoog en omhoog, totdat ze op de maan landden. De maan was in delen zacht, zoals roomkaas, en stevig in delen, zoals cheddar, en zelfs veerkrachtig in delen, zoals mozzarella (en dat deel van de maan was Milo's favoriet). Hij at en at de hele nacht. Toen Milo de volgende ochtend wakker werd, besefte hij dat hij op zijn kussen had gekauwd en niet op kaas. Maar hij herinnerde zich zijn droom. Hij besloot een vogel te gaan zoeken. Milo verliet het huis en kwam zijn vriend Tiny, de eekhoorn, tegen. ...

Dit is Henna, Henna is vandaag zes jaar. En dat is de fietd van Henna, voor haar jaardag. Henna kan niet fietsen, nog niet. Maar dat leert ze nu, op het erf. Ze gaat heen en weer. Van de boom naar het hek en van het hek naar de boom. Moeder helpt Henna. Ze zegt stap maar op, niet bang zijn, ik hou je vast. Die Henna, ze kan het al een beetje. Maar nu laat moeder los. En daar gaat Henna, naar links, naar rechts naar links naar rechts. En bam, Henna valt, maar ze staat snel weer op. Ze lacht, het doet geen pijn. Ik help je nog een keer, zegt moeder, en dan kun je het zelf. Stap maar eens zelf op. Maar dat gaat niet, want de fiets staat rechts en Henna staat links. Zo moet het niet, zegt Henna. Die fiets moet links en ik moet rechts. Nee, zegt moeder, zo gaat het niet! Wel, zegt Henna. Nee, zegt moeder. Wel, zegt Henna. Nee, zegt moeder. Dan komt buurman op het erf. Laat dat meisje hoor,zegt buurman, als ze rechts wil, dan gaat ze toch rechts.  En nu lukt het wel. De fiets staat links...

Affe, Adde en Atte hebben in  het bos gewerkt.  Nu zijn ze op weg naar huis.  Ze hebben mos gezocht.  Wel vijf zakken vol.  Mos voor de bedden en kussens. Lekker warm als het winter wordt. Ze zijn bijna klaar. Morgen gaan ze nog een keer. Maar wat is dat? In de verte zien ze rook. Zwarte, grijze en witte rook. Zou er brand zijn in het bos? Affe, Adde en Atte blijven stilstaan. In de verte horen ze geschreeuw. 'Brand! Brand!', roepen kabouterstemmen. Affe, Adde en Atte beginnen te rennen. Ze rennen naar de brand. Zo vlug ze kunnen. Nu zien ze het! Het huis van Asse, Esse en Isse,  Osse en Usse staat in brand! Alle kabouters helpen met blussen. Met kleine emmertjes halen ze water uit de vijver. Daar rennen ze mee naar het brandende huis. Ze gooiden het water door het raam. Ze klimmen de ladder op met een  emmer vol water. Het water gooien ze naar de vlammen. Usse zit op een steen. Hij heeft zijn hoofd in zijn handen. Usse durft niet te kijken. 'Het is mi...

Mama belt met oma. Jos maakt een tekening. Papa leest de krant. Opeens roept hij:'O, nee toch! Jos schrikt ervan. 'Wat is er, papa?', vraagt hij. 'De molen is afgebrand!', zegt papa. 'Het staat in de krant.' 'Welke molen?', vraagt Jos. 'De molen waarin ik vroeger altijd speelde. Wat jammer nou toch! Het was een prachtige molen.' Mama heeft het ook gehoord. Ze vertelt het aan oma. Door de telefoon. Dan hangt ze op. 'Kijk', zegt papa. 'Er staat ook een foto bij.' Mama, Jos en Ans kijken in de krant. Ja, het is waar. De molen is bijna helemaal afgebrand. 'Hoe kan dat nou?', vraagt mama. 'Dat komt door de bliksem', zegt papa, 'dat staat erbij.' 'Door de bliksem?', vraagt mama. 'Wanneer was dat dan?' 'Vanacht is het gebeurd.' 'Ik heb geen onweer gehoord', zegt mama. 'Ik ook niet', zegt papa. 'Ik wel', zegt Jos. 'Ik hoorde gerommel. In de verte. Maar ik was ...