Brand in de molen
Mama belt met oma.
Jos maakt een tekening.
Papa leest de krant.
Opeens roept hij:'O, nee toch!
Jos schrikt ervan.
'Wat is er, papa?', vraagt hij.
'De molen is afgebrand!', zegt papa.
'Het staat in de krant.'
'Welke molen?', vraagt Jos.
'De molen waarin ik vroeger altijd speelde.
Wat jammer nou toch!
Het was een prachtige molen.'
Mama heeft het ook gehoord.
Ze vertelt het aan oma.
Door de telefoon.
Dan hangt ze op.
'Kijk', zegt papa.
'Er staat ook een foto bij.'
Mama, Jos en Ans kijken in de krant.
Ja, het is waar.
De molen is bijna helemaal afgebrand.
'Hoe kan dat nou?', vraagt mama.
'Dat komt door de bliksem', zegt papa,
'dat staat erbij.'
'Door de bliksem?', vraagt mama.
'Wanneer was dat dan?'
'Vanacht is het gebeurd.'
'Ik heb geen onweer gehoord', zegt mama.
'Ik ook niet', zegt papa.
'Ik wel', zegt Jos.
'Ik hoorde gerommel.
In de verte.
Maar ik was niet bang.'
'Tjonge, tjonge', zegt papa,' de molen!
Wat jammer!
Ik heb er zo vaak in gespeeld.
Mijn vriendje woonde ernaast.'
'Was zijn vader dan molenaar?', vraagt Jos.
'Ja, hij maalde elke zaterdag graan.
Dat vonden we prachtig.
Maar dat is lang geleden.
Ze zijn later verhuisd.'
'Zullen we eens gaan kijken?'., vraagt Ans
'Na het eten', zegt papa.
'Ik wil wel eens zien wat er over is van de molen.'
'Ik ook', zegt Jos.
Na het eten gaan ze met de auto naar de molen.
Het is een kwartiertje rijden.
'We zijn er bijna', zegt papa.
'Deze straat in en dan rechtsaf.'
Maar wat is dat?
De straat is afgezet.
In de verte zien ze nog een stukje
van de molen staan.
Hij ziet er raar uit.
De wieken zijn eraf.
En de houten kap is ook weg.
Ze rijden weer naar huis.
'Hebben jullie dat bordje gezien?', vraagt papa.
'Ja', zegt Jos, 'er stond: Verboden toegang.
Gevaar voor instorting.'
Ze zijn weer thuis.
Papa loot naar de telefoon.
'Wie ga je bellen?', vraagt Jos.
'Je mag drie keer raden', zegt papa.
Jos dent heel goed na.
Dan zegt hij:'Ik denk je vriend van vroeger.
Die naast de molen heeft gewoond.'
'Goed geraden', zegt papa.
Comments
Post a Comment